İsmail suna

  Tek bir Hayırla hayırsız olacağınızı düşünenlerden misiniz? Doğru düşünüyorsunuz. Bir tek Hayır’ın bin tane Evet’in önüne geçer. Karşındakinin empatisi yok olur. Mesafe, kırgınlık, eleştiri hatta suçlama başlar. E şimdi bu bencillik değil de nedir? -İnsanlar her zaman onaylanmak, “evet duymak” istiyorsa, -İsteklerinin yerine getirilmesi tek amaçlarıysa -Ve senin onların hayatındaki varlığının anlamı buysa Ben de “insan hayatta yalnızdır” demez miyim hatta ileri gidip neden alışverişe dönmüş ilişkileri insanlıkla dostlukla kardeşlikle iyilikle örtüp yağlayıp ballayıp dünyaya servis eden insangillere sövmez miyim? Hal böyleyken her insan, daha vahimi sana yakın olduklarını iddia edenler bile senin bir hayır’ınla suratlarını düşürüyorsa ben de sana açık ol, kendinden taraf ol, kim kırılırsa kırılsın kimi kaybedersen kaybet ama kendini kaybetme dersem abartmış mı olurum! Yok yok olmam.  YouTube’da bloglarda bu konuda yüzlerce materyal var. Herkes minnoş insanların hayır diyemed...

İnsan bilinçli bir canlı. Hayvan doğduğu gibi bir canlı. İnsan iyi veya kötü. Hayvan her zaman tabiatının gerektirdiği gibi. İnsan ihtiyacından fazlası için öldürür. Hayvan ihtiyacından fazlasını paylaşır. İnsanın vefası tartışılır. Hayvan vefası tartışılmaz. İnsan düşünen bir hayvandır ve düşünmesi onu dünyanın en yırtıcı hayvanı yapmıştır. Kızdığımız insanlara hayvan demek çok yanlış. Hayvanların kızdığı dostlarına insan demesi ise çok doğru. Modern insan tabiattaki doğum haklarını sattı. Varlığının kutsalllığına ihanet etti. Oysa bir hayvan için bilinç kazanmak, değişip dönüşüp, dönüştürmek ne kadar mucizevi bir hediyeydi.... İnsan doğa anaya ve onun çocuklarına katliamı mantığa bağladı ve mantıksızlığa sadece kendisi inandı. Belki bir kurt oldu fakat köpek olmayı asla başaramadı. Dostuna vefa gösteren bu örnekte olduğu gibi... İnsan kendi kendinin kurdudur derler. Bir düzeltme yapalım. İnsan tüm canlıların kurdu. Ama vefalı bir kurt değil. En azından alttaki örnek...